Achtergrond

VREDE NU

Oorlog slaat een gat in de heelheid van de aarde, van ons menszijn. Te veel van dergelijke wonden en littekens draagt de mensheid met zich mee, en er zijn weer nieuwe bijgekomen.

Ondanks alles dat ons op vele manieren van elkaar scheidt, sluimert echter in ieder mens - zij het soms onbewust of verdrongen - het verlangen naar heelheid van de mensheid. Want àlles dat leeft, doet dat dankzij een voortdurend streven naar heelheid, verbinding en evenwicht binnen zijn systeem.

 

DE KRACHT VAN RITME

Essentieel element van heelheid is de inbedding in ritme, in allerlei vormen. Die van ademhaling, hartslag en het waak-slaapritme zijn het meest bekend. En we kunnen het omdraaien: ieder trouw aangehouden ritme heeft de potentie van heelmaking in zich. Ritme wordt via gewoonte een kracht die zich voegt in het aanwezige krachtenspel. Ten goede… of ten kwade (bij verslaving bijvoorbeeld), dat wel.

 

Daarnaast wordt heelheid versterkt door het samen dragen, letterlijk of figuurlijk, uiterlijk of innerlijk. We weten dat ‘Ik denk aan je’ ècht steun geeft! Gezamenlijke liefdevolle aandacht voert tot grote prestaties, nieuwe inspiratie en bijzondere belevenissen. Heelheid wordt dan bijna tastbaar.

 

De inhoud van zo’n gezamenlijk gedragen ritme bepaalt of er een positieve werking van uit gaat. Echte innerlijke stilte, of het focussen op een bovenpersoonlijke inhoud rond heelheid, vrede, licht, liefde - in de vorm van een woord, beeld, spreuk of gebed (al dan niet verbonden met welke vorm van religiositeit dan ook): dat alles werkt krachtiger dan we ons kunnen voorstellen.

 

DE HELE WERELD

Over de hele wereld wordt elke dag op een vast tijdstip op deze manier aan de heelheid van de wereld gewerkt! Elke avond om 21 uur plaatselijke tijd maken honderdduizenden - of al gauw miljoenen - mensen een minuut (of langer) ruimte en richten hun aandacht onvoorwaardelijk op vrede.

 

In de Tweede Wereldoorlog is dat gedaan in Engeland. Het wonder van Duinkerken (1940), waarbij op onverklaarbare wijze 380.000 soldaten in veiligheid konden worden gebracht, wordt daaraan toegeschreven. (Na de oorlog horen de Engelsen van een veroordeelde Duitse bevelhebber: ‘U had een geheim wapen, dat we niet begrepen. Dat had te maken met het luiden van de klok om negen uur ’s avonds’). En er zijn meer dergelijke voorbeelden bekend. De silent minute is daarna door sommige groepen doorgedragen, en daar sluiten we weer bij aan!

 

We doen dit dag in dag uit en iedereen kan meedoen, ongemerkt of openlijk. Samen weven we een krachtig verband voor de wonden van onze verscheurde mensheid. Een band van stilte en goede gedachten die - als een soort innerlijke zonsopgang - ononderbroken over de aarde schuift, krachtiger wordend met iedere trouwe herhaling, en elke dag door nòg meer mensen gedragen! We zijn niet machteloos!

 

Sluit je aan,  ZET JE WEKKER  en draag bij met één minuut oprechte aandacht per dag.

 

Zegt het voort!